Obserwując spory między organem stanowiącym (Radą Miasta) oraz organem wykonawczym (burmistrzem) m.in. w sprawie realizacji zadań inwestycyjnych a w szczególności patrząc na to, co wyprawia sekretarz miasta zastanawiam się, dlaczego Rada Miasta Milanówka do tej pory nie określiła kierunków działania organu wykonawczego? O konieczności priorytetyzacji zadań w Milanówku pisałem już kilkakrotnie.
Zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do wyłącznej właściwości rady gminy należy m.in. stanowienie o kierunkach działania organu wykonawczego (wójta, burmistrza, prezydenta miasta) oraz przyjmowanie sprawozdań z jego działalności.
Stanowienie o kierunkach działania organu wykonawczego oznacza władcze (wiążące dla burmistrza) określanie celów i zadań jego działalności, a także zasad, sposobów i środków ich realizacji. Może ono przybierać formy aktów tzw. kierownictwa wewnętrznego (wytycznych) albo udzielania burmistrzowi zaleceń i wskazówek w konkretnych obszarach. Może też, oprócz form imperatywnych, polegać na upoważnieniu burmistrza do podejmowania określonych działań lub wyrażaniu na nie zgody bądź przyzwolenia.
Stanowienie o kierunkach działalności burmistrza nie może natomiast wkraczać w zakres kompetencji przysługujących wójtowi gminy z mocy ustawy. Stanowienie nie może więc obejmować podejmowania przez radę gminy uchwał, w których: wydaje się polecenia konkretnego sposobu załatwienia sprawy, ogranicza się samodzielność do wydawania decyzji administracyjnych, określa się sposób załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej.
Komentarze są w tym obszarze ugruntowane (tak m.in. prof. dr hab. Andrzej Szewc, prof. dr hab. Monika Augstyniak, prof. dr hab. Czesław Martysz). Również stanowisko judykatury jest w tym względzie konsekwentne (zob. wyrok WSA w Opolu z dnia 26 listopada 2009 r., II SA/Op 356/09, wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 stycznia 2011 r., III SA/Lu 454/10).
W mojej ocenie podjęcie przez Radę Miasta Milanówka uchwały w sprawie kierunków działania organu wykonawczego powinno w sposób prosty ustalić właściwe relacje między Radą a burmistrzem a przede wszystkim spozycjonować autokratyczne zapędy sekretarza miasta.